Παραδείγματα

Γονείς & Εκπαιδευτικοί

Παραδείγματα

Καλά παραδείγματα χρήσης παιχνιδιών

Mια σημαντική πτυχή των παιχνιδιών είναι η δυνατότητα αρκετών σύγχρονων τίτλων που δίνουν στο χρήστη να δημιουργήσει το δικό του περιεχόμενο ή και τα δικά του παιχνίδια.Το περιεχόμενο αυτό μπορεί να είναι νέοι χαρακτήρες ή και επίπεδα σε παιχνίδια, όπως το Little Big Planet (Playstation3), ένα video (machinima, όπως ονομάζονται, σε παιχνίδια, όπως World Of Warcraft, Sims, Second Life κτλ), προγραμματιστικό κώδικα (Alice, Scratch, Kodu), αντικείμενα και χαρακτήρες (Spore) κ.ά. Συνήθως οι εταιρείες που κατασκευάζουν και πωλούν τέτοια παιχνίδια, δημιουργούν και διαδικτυακές κοινότητες χρηστών, οι οποίοι μπορούν να μοιραστούν το συγκεκριμένο περιεχόμενο. Τόσο η Electronic Arts (Spore, Sims), όσο και η Sony (Little Big Planet), έχουν ενσωματώσει στους τίτλους τους δυνατότητες διαμοιρασμού του περιεχομένου που δημιουργεί ο χρήστης, και έχουν συσταθεί πολυάριθμες διαδικτυακές κοινότητες που ανταλλάζουν υλικό, εμπειρίες, κ.ά. μεταξύ τους.

Εργαλεία έμμεσης δημιουργίας περιεχομένου

Ορισμένα εργαλεία έχουν κάνει την εμφάνισή τους, τα οποία υποστηρίζουν την (έμμεση) δημιουργία περιεχομένου, ώστε να εμπλουτιστεί το ίδιο το παιχνίδι. Παράδειγμα αποτελεί το Game, ένα άρθρωμα για το Moodle, το οποίο δημιουργεί αυτόματα παιχνίδια (κρεμάλα, Sudoku, Φιδάκι, Σταυρόλεξο), με τις λέξεις του Λεξικού ενός μαθήματος, ή τις ερωτήσεις που έχει δημιουργήσει ο εκπαιδευτικός. Η πολυπλοκότητα και η ποικιλία των ερωτήσεων στηρίζεται άμεσα στο περιεχόμενο του λεξικού ενός μαθήματος. Ο μαθητής, για να αυξήσει το επίπεδο δυσκολίας ενός παιχνιδιού ή την ποικιλία των ερωτήσεων μια και σ’ αυτό θα έχουν πρόσβαση όλοι οι συμμαθητές του μπορεί να εμπλουτίσει το περιεχόμενο του λεξικού.

Τα τελευταία χρόνια έχουν παρουσιαστεί, ακόμη, πιο σύνθετα παιχνίδια, τα οποία επιτρέπουν στον μαθητή να κατανοήσει τον τρόπο χειρισμού ενός διαστημόπλοιου, από το στάδιο της εκτόξευσης μέχρι την επιστροφή του στη Γη (Shuttle Simulation), να δημιουργήσει μια πόλη λαμβάνοντας υπόψη οικολογικά χαρακτηριστικά, αλλά και τις απαιτήσεις των κατοίκων (Sim-City) ή να επαναλάβει τις νικηφόρες εκστρατείες σημαντικών στρατηγών της αρχαιότητας (Rome Total War, Battles of Alexander) ή και να ελέγξει έναν ολόκληρο ανθρώπινο πολιτισμό(FreeCiv).

Ερευνητές του πανεπιστημίου MIT, αναγνωρίζοντας το ρόλο που διαδραματίζουν τα παιχνίδια στη μάθηση, προχώρησαν σε συμφωνία με εταιρείες κατασκευής παιχνιδιών και δημιούργησαν το ερευνητικό πρόγραμμα “Education Arcade” (http://www.educationarcade.org), μέσω του οποίου παρατήρησαν τις αλλαγές που προκαλούσε στις δεξιότητες επίλυσης προβλήματος και λήψης αποφάσεων των μαθητών, η αξιοποίηση συγκεκριμένων παιχνιδιών που απαιτούσαν εφαρμογή συγκεκριμένων στρατηγικών από τους μαθητές. Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά ως προς τα θετικά αποτελέσματα που μπορεί να φέρει η χρήση των κατάλληλων παιχνιδιών κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες και μαθησιακά σενάρια.

Εικόνα 2: Το παιχνίδι «Spore” επιτρέπει στο χρήστη να δημιουργήσει ζωή σε έναν πλανήτη μέσω της διαδικασίας της εξέλιξης, ξεκινώντας από το στάδιο του μονοκύτταρου οργανισμού. Η δημιουργός του παιχνιδιού (Electronic Arts) έχει προσθέσει εργαλεία που επιτρέπουν στους χρήστες να ανταλλάσσουν τα όντα που δημιουργούν!

Το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, σε συνεργασία και με την Αρχιεπισκοπή Κύπρου και άλλους φορείς, αναγνωρίζοντας τη σημασία που έχουν τα παιχνίδια στη μαθησιακή διαδικασία, δημιούργησε ένα παιχνίδι για μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου που στόχο έχει να βοηθήσει να κατανοήσουν τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας πολιτικός πρόσφυγας. Το παιχνίδι ονομάζεται «Ταξίδι Φυγής» και είναι μεταφρασμένο στα Ελληνικά. Υπάρχει δωρεάν πρόσβαση για όλους μέσω διαδικτύου και περιλαμβάνει πρόσθετο εκπαιδευτικό υλικό.

Αν θα εντάξουμε τα παιχνίδια στη μαθησιακή διαδικασία εντός τάξης, θα πρέπει οι στόχοι να είναι ξεκάθαροι, ώστε να γίνει μεγιστοποίηση του διδακτικού χρόνου. Εναλλακτικά μπορούμε να θέσουμε στόχους για προβληματισμό (αναφορικά με συγκεκριμένα παιχνίδια) και να δώσουμε τα παιχνίδια αυτά στους μαθητές, δεδομένου ότι διασφαλίζονται τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών.

Περιεχόμενο δημιουργημένο από το χρήστη (User Generated Content)

Επίσης, κάτι το οποίο έχει αρχίσει να γίνεται ιδιαίτερα δημοφιλές, είναι τα παιχνίδια που επιτρέπουν στον παίκτη να δημιουργήσει το δικό του περιεχόμενο. Το “Little Big Planet”, για Playstation3 είναι ένας τέτοιος τίτλος, και επιτρέπει μέσα από ένα ιδιαίτερα φιλικό μενού να κατασκευάσει ο ίδιος ο παίκτης τα επίπεδα του παιχνιδιού του. Μια πολύ σημαντική προσθήκη στο παιχνίδι είναι η δυνατότητα ανταλλαγής περιεχομένου (μέσω του Διαδικτύου) με άλλους χρήστες, γεγονός που κατατάσσει το συγκεκριμένο τίτλο στα παιχνίδια με Web 2.0 δυνατότητες.

Διαδικτυακά παιχνίδια μεγάλου αριθμού παικτών (Massively Multi User Role Playing Games)

Aκόμη μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα κατηγορία, είναι τα διαδικτυακά παιχνίδια στα οποία ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει τον τρισδιάστατο χαρακτήρα του (“Avatar”, όπως ονομάζεται), και να συνομιλήσει με / γνωρίσει άλλους παίκτες. Τα παιχνίδια αυτά έχουν την καταγωγή τους στη δεκαετία του .80 (και πιο πριν!), με τα πρώτα παιχνίδια που χρησιμοποιούσαν δικτυακή υποδομή εταιρειών και περιβάλλον κειμένου. Σήμερα, παιχνίδια όπως World of Warcraft, Eve Online κ.ά. συγκεντρώνουν εκατομμύρια άτομα από όλο τον κόσμο! Το Second Life αποτελεί ένα τρισδιάστατο κόσμο, ο οποίος όμως δημιουργήθηκε ως ένα κοινωνικό περιβάλλον (σε αντίθεση με τους άλλους τίτλους που έχουν συγκεκριμένες επιλογές και αποστολές). Μάλιστα έχει δημιουργηθεί και ειδικό άρθρωμα, που συνδέει το Second Life με πλατφόρμες όπως το Moodle, και αρκετά πανεπιστήμια, αλλά και εταιρείες προσφέρουν επιμόρφωση μέσω του λογισμικού αυτού